Έχουμε ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό την ανάλυση των ομάδων της πρέμιερ λιγκ. Αρχίσαμε με Τσέλσι και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Συνεχίσαμε με Σίτι και Άρσεναλ.
Βέβαια από τότε έχουν αλλάξει πολλά.
Ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο αποτελεί παρελθόν από τον πάγκο της Τσέλσι,πληρώνοντας το μάρμαρο για τα συνεχή αρνητικά αποτελέσματα που έφεραν και τον πρόωρο αποκλεισμό από το Τσάμπιονσλιγκ. Ο Ράφα Μπενίτεθ τον αντικατέστησε στον πάγκο των μπλε,δεχόμενος όμως από την πρώτη κιόλας μέρα σκληρή κριτική από τους οπαδούς καθώς ο Ιταλός ήταν το αγαπημένο παιδί της κερκίδας.Σε γενικές γραμμές οι περσινοί πρωταθλητές Ευρώπης δεν θυμίζουν σε τίποτα την ομάδα-τρένο στις αρχές τις χρονιάς.
Φυσικά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εκμεταλεύτηκε πλήρως την <κοιλιά> της Τσέλσι και απολαμβάνει την μοναξιά της κορυφής. Και αν σήμερα το μεσημέρι (9/12) καταφέρει και πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα στο Έτιχαντ κόντρα στην συμπολίτισσα Σίτι τότε θα γίνει και το αδιαμφισβήτητο φαβορί για την κατάκτηση της εφετινής πρέμιερσιπ!!
Τα αφήνουμε όλα πίσω μας όμως και συνεχίζουμε με την ανάλυση ακόμη δύο μονομάχων...
Οι ομάδες που θα ασχοληθούμε σήμερα είναι η Τότεναμ του Αντρές Βίγιας Μπόας και η Λίβερπουλ του Μπρένταν Ρότζερς..
Το Αουτσάιντερ αναλύει...
Ξεκινάμε με τα <σπιρούνια> όπου βλέπουμε μια ομάδα να ξεχειλίζει από ταλέντο αλλά τα πολλά σκαμπανευάσματά της δεν την επιτρέπουν να εδραιωθεί στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας.
Ο κάθε υγειώς σκεπτόμενος φίλαθλος,γουστάρει,πολύ απλά την Τότεναμ.
Μια ομάδα που δεν ξέρει τι θα πει σκοπιμότητα και παίζει παντού και πάντα ανοιχτό και επιθετικό ποδόσφαιρο.
Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο πρόβλημα για την ομάδα του Μπόας, ότι δηλαδή δεν μπορεί να κοντρολάρει το παιχνίδι της σε κρίσιμες καμπές ενός παιχνιδιού.
Πάντως το dna της ομάδας έχει αλλάξει κατά πολύ.Από τις μέτριες και βαρετές ομάδες των Μάρτιν Γιόλ και Χουάντε Ράμος στην εποχή του μεγάλου Χάρι Ρέντναπ.Τον άνθρωπο που έκανε τους <πετεινούς> μια από τις πιο ελκυστικές ομάδες στο νησί.
Το αποτέλεσμα δυστυχώς όμως είναι το ίδιο.Μηδέν τίτλοι!!
Αυτή η ομάδα ΔΕΝ μπορεί να παίξει άμυνα.Και αυτό είναι το μυστικό συστατικό για κάθε πρωταθλητή!
Θυμίζει λίγο την ομάδα του Τόμας Σάαφ,την Βέρντερ Βρέμης,που έχει ποιότητα στην επίθεση ικανή να τσακίσει κάθε αμυντικό σύστημα στο διάβα της,αλλά άμυνα ερασιτεχνικού επιπέδου που ακόμα και φορ τύπου Τοτσέ θα τον έκαναν να μοιάζουν με απόγονο του Γκερντ Μίλερ.
Όπως έγραψα και πιο πάνω,το ταλέντο περισσεύει από αυτή την ομάδα.
Γκάρεθ Μπέιλ, Ζερμέιν Ντεφόε, Μούσα Ντεμπελέ κ.α. δεν έχουνε πολλές ομάδες.
Εξ΄ίσου σπουδαίους ποδοσφαιριστές διαθέτει και στην άμυνα.Οι Γουλιάμ Γκαλάς, Γιάν Φερτόγχεν και Κάιλ Γουόκερ είναι κάποιοι απ΄αυτούς που πραγματικά πιστεύω θα μπορούσαν να παίξουν σε οποιονδήποτε σύλλογο.
Άρα καλοί παίχτες υπάρχουν.Τι λείπει?Η χημεία μεταξύ των παιχτών για να μπορέσουν να συνθέσουν μια στιβαρή αμυντική γραμμή,ώστε να μπορέσουν οι σπερς να πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια στην πρέμιερλιγκ!
Το σίγουρο είναι ότι έχει δυνατότητες αυτή η ομάδα να τα πάει καλά και την εφετινή σεζόν,αν και θυμίζει λίγο ομάδα ασανσέρ.
Την μία μπορεί να πάει στο Ολντ Τράφορντ και να υποτάξει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την άλλη να χάσει με κάτω τα χέρια μέσα στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν απο την Γουίγκαν.
Τρανό παράδειγμα για να δικαιολογήσω τα όσα έγραψα παραπάνω για την έλλειψη σκοπιμότητας στο παιχνίδι της και την έλλειψη γνώσης διαχείρησης αποτελέσματος είναι το παιχνίδι με την Τσέλσι στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν.
Είδαμε μια εκπληκτική Τότεναμ να παίζει τρομερό ποδόσφαιρο και να γυρίζει το σκορ αν και βρέθηκε να χάνει από νωρίς αλλά δεν κατάφερε να πάρει ούτε βαθμό στο τέλος πολύ απλά γιατί δε ξέρει να βάζει φρένο στο παιχνίδι της.Η Τσέλσι κατάφερε και έφυγε θριαμβεύτρια από το τοπικό ντέρμπι του Λονδίνου με σκορ 2-4 εκμεταλευόμενη πλήρως τα αμυντικά κενά των παιχτών του Μπόας που δεν μπόρεσε να πάρει μια γλυκιά εκδίκηση από την πρώην ομάδα του αλλά πιο πολύ από τον πρώην εργοδότη του Ρομάν Αμπράμοβιτς.
Και ερωτώ εγώ.Είναι δυνατόν να κερδίζεις 2-1 και να τρως γκολ από αντεπιθέσεις?Και σε μεγάλο ντέρμπι κι'όλας?!!. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!
Με λίγα λόγια.Αν ο Πορτογάλος τεχνικός καταφέρει να διορθώσει την αμυντική νοοτροπία της Τότεναμ..τότε οι σπερς έχουν όλα τα εφόδια για να φτιάξουν μια ομάδα πρωταγωνίστρια.
Ας περάσουμε τώρα και στην ομάδα του Μπρένταν Ρότζερς,την Λίβερπουλ.
Για ακόμη μια χρονιά αποτελεί την μεγάλη απογοήτευση της πρέμιερλιγκ.
Δεν έχει καταφέρει τίποτα παραπάνω από το να παλεύει στη μέση της βαθμολογίας.Μας απογοητεύει όχι τόσο η εικόνα,αλλά τα αποτελέσματα κι η βαθμολογική θέση της ομάδας που την αφήνει αυτή τη στιγμή εκτός Ευρώπης.
Πραγματικά πιστεύω πως η παρουσία του νεαρού τεχνικού στον πάγκο των Ρέντς έχει δώσει πολλά καινούρια πράγματα στο σύλλογο.Μια επιθετικότητα,έναν τελείως διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης.
Με μια λέξη,έκανε και πάλι την ομάδα του μέρσεισαιντ ελκυστικό προϊόν.
Ο Μπρένταν Ρότζερς από πέρυσι μας είχε δώσει δείγματα γραφής με την εκπληκτική ομάδα της Σουόνσι που μας παρουσίασε και μας έβαλε όλους τα γυαλιά με το εξαιρετικό παιχνίδι κυριαρχίας που έπαιζε.
Την δουλειά αυτή την βλέπουμε και στη Λίβερπουλ όμως τα αποτελέσματα είναι κακός σύμμαχος σε αυτή τη νέα προσπάθεια που γίνεται στο μεγάλο λιμάνι.
Πολλά νέα παιδιά παίρνουν ευκαιρίες από τον Ιρλανδό τεχνικό και ο κόσμος παρά την δεινή βαθμολογική της θέση,στηρίζει την ομάδα!
Αν κοιτάξεις μόνο τα αποτελέσματα μπορεί να σου φανούν όλα μαύρα και άραχνα όμως δεν είναι αυτή η αλήθεια.Υπάρχει ακτίδα φωτός στο τούνελ και αυτή μπορεί να την εγγυηθεί το νέο αίμα του συλλόγου.
Ο Στέρλινγκ γίνεται βασικός και βγάζει μάτια.Ο Σέλβει δίνει μεγάλες βοήθειες.Ο Άλεν αρχίζει να καταλαβαίνει τις διαφορές Σουόνσι-Λίβερπουλ και αρχίζει να βγάζει το πλούσιο ταλέντο του στον αγωνιστικό χώρο,ενώ Σουάρες και Τζέραρντ αποτελούν τις κολώνες της ομάδας.
Θεωρώ ότι η εφετινή χρονιά δύσκολα θα σωθεί όμως το μέλλον μπορεί και θα είναι λαμπρότερο αν στηριχθεί ο Ρότζερς και συνεχίζει να πιστεύει στα δικά της παιδιά η διοίκηση του συλλόγου!
Να συχεχίσει να παίζει όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο και όπου βγει.
Δυστυχώς για τους <κόκκινους> έχει απέναντί της ομάδες με τρομερή δύναμη όπως οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ και η Τσέλσι αλλά και κάποιες μικρομεσσαίες ομάδες που παρουσιάζονται πολύ δυνατές,βλ. Γουεστ Μπρομ και Στόουκ.
Για να κλείσουμε το κεφάλαιο Λίβερπουλ,βάζουμε κάτω τα δεδομένα,βλέπουμε μια Λίβερπουλ να παραπαίει στην 13η θέση όμως το αγωνιστικό της προφίλ να βελτιώνεται συνεχώς.
Αυτά λοιπόν,για δύο πραγματικά,ομάδες-γρίφους.
Ίσως οι πιο απρόβλεπτες ομάδες στο νησί που προσπαθούν με νέους τεχνικούς στο πάγκο τους να δημιουργήσουν κάτι καλό και πιο ελκυστικό απ'ότι βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Από την μια ο Αντρές Βίγιας Μπόας θέλει να κάνει την Τότεναμ ομάδα που θα κατακτά τίτλους και από την άλλη ο Μπρένταν Ρότζερτς να ανεβάσει και πάλι την Λίβερπουλ στην εκτίμηση των οπαδών.
Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε και το τρίτο μέρος της ενότητας Τhis is English football,με ένα ακόμη να απομένει με τις υπόλοιπες ομάδες που μας εντυπωσιάζουν-μας απογοητεύουν ή πολύ απλά μας αφήνουν παγερά αδιάφορους.
Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά!!!
